Adı Sevdaydı Soyadı Hicran

Küçük bir sehirde bir hikaye baslar bir gün...
Iki gözdür önce birbirine degen
Sonra masum bir gülüstür, karsisindakini de gülümseten
Bir zaman sonra gözler gibi yürekler de bir araya gelir
Iste o zaman anlamli olur bakislar, gülüsler...
Artik sevdiginin rengidir tüm çiçekler
Onun gülüsüdür her gün dogan günes
Her gün yeniden dogmasini istersin, her gün özlemle beklersin
Bir zaman sonra adina sevda dersin bunun
Öyle ya yürekte kor gibi yanar durur hiç durmadan
Baska ne diyebilirsinki adina...
Gözlerini açtiginda ve uykuya daldiginda ilk onun suretidir gözlerini kaplayan
Adi sevdadir ya iste aci çekmesen olur mu? ? ?
Sevda zamanla degisir, belki de olgunlasir ya da çocuklasir
Sonra aci çekmeye baslarsin,
Gülüsleri gözyaslari takip eder bir süre sonra.
Ve artik yasadiginin soyadini da bulmussundur
HICRAN....
Hicrandir hep gönülde kanayan...
Kan revan içinde, yerlerde simdi kalbim
Adini geç buldum da,
Soyadini çabuk buldum bu kimligin....
 
Esra Menekşe