Leyla-yı Izdırap

Kara gözlü kara kaşlı
Çöllerin kadını Leyla
Zümrüd perçemine
Bağlandı kara sevda

Çöllerin güneşi Leyla
Kays çöllerde yayan
Zümrüt bakışında neva
Aşkından oldu heba

Güneş çölleri kavurdu
Kays deli divane soldu
Baktığı yerde Leylayı gördü
İçtiği su Leylanın gözyaşı oldu

Nil-in koynunda sarayda Leyla
Her gece kays-a dualar sundu
Yıldızlar yol oldu,derin ırmak sal
Kays, cansız Leylanın (Kollarında)
 
Tülay Bilgin
 







 
 
Gölgeler

Ağustos da yanıyor zaman
Bir bulut durdu bakıyor yaman

Ha ağladı ha ağlayacak
Gün yağmuru,
Dökülüyor gözlerimden inan

Temmuzun sıcağın da başaklar
Sararıp sararıp soluyor inan

Bir ağaç gölgesinde yılan
Dallarım da soluyor inan

Dört mesimi bir anda yaşar insan
Sıkıysa sarıl ona, kurur inan

İnsan gölgesinde yaşar
Bulut gölgesini taşır

Ağaç gölgesin de ölür
Sen buna inan
 
Tülay Bilgin