Yuksekovalı Çocuklar İstanbul'u geziyor

Umutlarım özgür.
Umutlarımı bağladığım ipi kesti,
Özgürsün dedi
Umutlarım artık özgür.
Onları serbest bıraktı.
Özgür umutlarım tamamlanmadı
Her şey yarım kaldı.
Artık umutlarım artık

Murat Safin

Özgün Senfoni

Ölümün kollarında uyuyor.

Acıya anne diyor.

Hastalıklarla ailevi bir hayat sürüyorum.

Gitmiyor, bekliyorum

Ne olacağını görmek istiyorum.

Cesaretle aptallık iç içe

Duygular

Çok karmaşık ancak gülünç

Beynimde birçok ses

Seslere eklenen yeni sesler

Şimdi eskiler susuyor

Yeni yeni sesler ekleniyor

Beynimin içinde bir orkestra

Bir senfoni

Dinliyorum ama anlamıyorum kendimi

Murat Safin

Bence Aşk…

Aşk nedir dediler

Ne biliyim dedim

Güzelmiş dediler

Geçer dedim

Çekici dediler

Beni çekmez dedim

Seviyor dediler

Sevgisi batsın dedim

Kariyer dediler

Es geçtim

Yazdıklarınla varsın kalbinde

Bir işe yaramaz adamsın gözümde

Dinleyene kaptırdım kendimi

Benimmisinki seveyim seni

Sordular sürekli kimi seviyorsun diye

Ya hak dedim Ya Haşa dedim

Aşkım şimdi sana kapılırsam günaha girmem mi?

Murat Safin

ÇOCUK VE KİTABI

küçücük bir çocukken
çaydanlıktan çıkan buğuyu yakalamaya çalıştı

büyüdü, kelebeğin peşinden koştu
çok küçüktü ve güzeldi kelebek, yakalayamadı.

zaman geçti bir uçurtma peşinden koştu
çok yüksekti, olmadı

büyüdükçe kovaladı.

kovalamak bir önsöz onda
yakalama adlı kitapta

kovalamak tek kaynakçası
başarı adlı kitapın

büyüdükçe anladı bunları

aşkı kovaladı
mutluluğu kovaladı
huzuru kovaladı nihayet
ve nihayet yoruldu o...

küçüklüğünden beri kovaladığı şeylerdi onu yoran
şimdi kovalamacanın yeni başladığını anladı
bu kadar yorgun ve yaşlıyken
bu kadar gecikmek..
revamıydı şimdi bu kadar eziyet.

Ve başladı hakikat kitabını okumaya
Önsüzünde yazıyordu
bul ve kovala
girişinde yazıyordu ikra.
Gecikmedin koca çocuk kovala
Gecikmedin koca çocuk kovala

Murat Safin

Akıncılar

Bir cenge girdi akıncılar

Hınca hınç yürüdü

Düşmanın hurrası geldi

Akıncının Allah’ı bastırdı,

Allah Allah dedi şahlandı atı.

Rüzgarı mağlup etti,

Gür erkek sesi.

Düşmanı mağlup etti,

Mermerde dövülmüş elleri…

Evleriydi, eğersiz atlar.

Seccadeleriydi, karlı topraklar.

Kılıçlarıydı taş gibi elleri.

Bir cenkten çıktı akıncılar,

Sanki hiç savaşçı değillerdi.

Birer evliya gibiydi yüzleri,

Gülücükleri babacandı…

Bir yetim görüp ağladı akıncılar,

Sanki düşmana aman vermeyen başkasıydı.

Bir ana görüp öptüler elini,

Sanki eğilmeyen baş bu başlar değildi.

Bir suskunluktu aldı akıncıları.

Savaşı kazandılar lakin,

Amaçlarına ulaşamadılar bu seferde…

Sonra hep birden Allah’a yakardılar,

Şehitlik bize nasip olacak mı Ya Rab!

Yiğitler, yarenler, serdengeçtiler, dalkılıçlar

Siz şehit oldukça huzur bulacak, bu topraklar.

Siz şehit oldukça kıbleye başınızı koyup yatacaksınız,

Cennet yolunda giderken.

Siz Şehit oldukça oğullar öğrenecek,

Türklüğü…

Murat Safin

Aşk Serpildi Yüreğime

Bir sevgi ki günlerce tattım
Bir sevgi ki Yıllarca bekledim
Bir damlacıktı koydum matarama
Kana kana içtim aylarca
Damlalarla yaşadım içimdeki bu susuzlukda
Bereketi bulamadım isyansız hayatımda

Bir okyanus içinde gördüm insanları,
Susuzlukta bile içmeyi bilmemeleri...
Bir okyanus içinde gördüm insanları,
Başka okyanuslarda aç gözleri...

Yine sevdim sonunda,
Doyumsuzluğum kırıntılarda.
Kalbimde bir tohum besledi damlalar,
Filizlendi Kalbim,
Serpil'di Aşkım,

Bir damla yine aktı.
Bir okyanusa yine karıştı,
Okyanus yine damla oldu,
Yine kabime aktı.

Okyanus bizim neyimize,
Gelme, istemem bende kalmayacaksan,
Gelme, istemem ab_ı hayat değilsen,
Gelme, istemem tek içimlik olacaksan,

Ben mi, gelemem...
Yüzmekten yorulmuş kalbi...
Ağlamaktan kızarmış gözleri...
Hazırlıksız bedenim...
Ölürüm bu yolculukta.

Murat Safin

Masal Şiiri

Zamanın birinde iki dünya varlığında

Dünyalar birbirlerine zıt

Birinde iyilik diğerinde kötülük

Birinde şefkat diğerinde hırs

Hüküm sürenler tebası kadar bu dünyalarda

İki hükümdür sürekli çatışmada

Sürekli birbirlerinin yaptıklarını bozmakta.

Sürekli birbirinden uzak kalmaya çalışmakta.

Süresiz bir savaş

Bitmeyen bir anlaşmazlık

Hükümdar, Aşk

İstemez hırsı

Sevmez ihtirası

Gülmez kahkahalarla

Bir tebessümdür dudaklarında

Bilmez yalanı dolanı

Hükümdar Beden.

Sevmez ağlamayı.

Görmez doğruları.

Şefkat onu ürkütür.

Onun tebası olan,

Duygularını öldürür.

Zamanın birinde bitmez bir savaş

İki dünyanın savaşı

Kaybetti hükümdarın biri

Savaşın ne sonucu bilindi

Ne kaybeden, ne kazanan..

Tek bildiklerimiz gördüklerimizdi.

Murat Safin

Karanlık ve Gece

Ay ve bulutlar arasında bir çatışma var

Ezilense yine ben

Arada kaldım

Bu yalnız gecemde

Yolumu göremeyen bir yolcu

Kalabalığın içinde yalnız

Gürültünün içinde sessiz…

Yol verin bana şimdi insanlar

Zaman verin bana takvimler

Bırakın yolumu göreyim bulutlar.

Benden isteğiniz nedir?

Neden güneş batar?

Neden insanlar ölür?

Neden seven terk edilir?

Neden bedenler kalıcı değil?

Neden ruhumu kaybettim ?

Neden düşünemiyorum ?

Neden neden neden…

Nedenlerin nedenini aramak…

Asla üstlenmedim bunu.

Böyle gelmiş böyle gidecek sanırım.

Gelende gidecek ama.

Kalmak isteyen de yoktur eminim.

Yıldızlar hep insanlara uzak derler

Dağlardan bakınca görürsün ama

Şehirlerin ışıkları onları yok etmiş

Dünyayı biz yaratmadık

Dünyayı biz yok ettik

Sevgiyi biz yaratmadık

Sevgiyi biz yok ettik

Hayatlarımızı biz yaratmadık

Onları mahvettik.

Murat Safin

Aşk buysa…

İlk günlerin verdiği gençlik düşü

İlk göz göze gelmeler

İlk bakışlar

Zamanla konuşma çabaları

Ve en saçma cümleler

İlk yan yana oturuş

Ve ardından beraber içilen bir çay

İlk dokunuş

İlk dudaklarımızı fark ediş

İlk gecemiz

Ve ilk uyanışımız

İlk kavgamız ve ilk uzaklaşmamız

Son hatırlayışımız

Ve maziye gömülmüş aşk...

Aşk buysa ben sadece bir perde de rol aldım.

Murat Safin