Adı yok

Anlatılır mı dersin bu aşk
Yoksa macera mı desem bilmem ki
Ağlayan sevgili varsa şayet
Derim bunun adı sevgi
Her ne kadar yaşanmış duygular varsa da
Ve kavrulan yürekler
Hissederse gönlüm deli gibi sevdayı
Uzun sürerse bu yanış
Varsa gözlerimde yaş
Titriyorsa yüreğim sesini duyduğumda
Ağlıyorsam senden ayrıldığımda
İstiyorsam seni yanımda
Ve hep,hep özlüyorsam seni her anımda
Bil ki sevgilim bu acı sendendir
Gece yattığımda uykusuz kalıyorsam
Gittiğim yerlerde seni arıyorsam
Yediğim yemekler boğazımda kalıyorsa
Kuşların sesini duymaz olduysam
Gittiğim yerlerde gözüm seni arıyorsa
Sahilde dolaşırken yalnızlık hissediyorsam
Her doğan güne umutla bakamıyorsam
Güneşin ışıklarında üşüyorsam
Esen rüzgarda kendim de kayboluyorsam
Gecenin rengini gözlerim görmüyorsa
Bil ki sevgilim sensizliğimdendir bu duygular
Ve sen aşkım
Hiç dönmesen de bana
Yine,yine,yine sevdan bende gizli kalacak
Belki beni hiç sevmedin
Belki de hiç özlemedin
Belki bensiz’liği tatmadın
Ama yine de ben,
Ben,
Aciz ben,
Sonsuza kadar sensizliğinde seninle yaşayacağım.

  Fadime Öksüz