Ağla Gözlerim
Yine dinmiyor yürek sancısı,
Acılar içinde yüzer gibiyim.
Coşuyor yine gözpınarlarım,
Ağlamak istiyorum kimse görmesin.
Gözyaşlarımda yıkansın tüm acılarım.
Boğazımda düğümlenen hıçkırıklarım,
Çözülsün! ..belkide kurtarır beni.
İçine düştüğüm derin kederden.
Yağ....kurak topraklara dökülür gibi,
Ruhumda bir çiçek açtırır belki.
Bir solgun baharda ümit yeşili,
Bir dala tutunmak ister gibiyim.
Durma yağ gönlüme ağla gözlerim.
Sevgiye hasret gider gibiyim,
geçen yıllarımın ardından bakıp,
Buruk bir acıyla yiter gibiyim.
Yalnızlığın çığlığı dudaklarımda,
Sevgisizlik sanki bir yara ruhumda
Umut trenini çoktan kaçırıp,
Umutsuzluk gemisine binmiş biriyim.
fırtınalar ortasında kalıp bir anda,
Sessizce dibe batar giderim.
Leyla Altınbaşak Kayan
Anılar
Anılar..sizi bir bir çıkarıp yüreğimden
Bir kağıt gibi buruşturup atacağım.
Tüm olumsuzlukları kazıyacağım,
Kederleri,hüzünleri sileceğim içimden.
Acılar,kederler ve hüzünler..
Hepinizi bir sonbahar gününde,
Kurumuş yapraklar misali,
Bir araya toplayıp yakacağım.
Önce yüreğim ısınacak yaşama isteğiyle,
Gözyaşlarım acılarımı dağil,
Umut çiçeklerimi büyütecek sevgiyle.
Gözlerime gülmeyi öğreteceğim.
Kahkahalar atacağım, hıçkırıklarıma inat!
Umut dağlarına tırmanacağım
Ve bir gün zirveye çıkıp,
Gökyüzünde saltanat kuracağım.
Leyla Altınbaşak Kayan
Anlatamadım
Ben anlatamadım duygularımı,
Hiçbir el uzanamadı sevgisiz yüreğime.
Gözlerimden anlasınlar istedim,
Nasıl muhtaç olduğumu sıcak sevgiye.
Duysunlar..görsünler..anlasınlar....istedim.
Anlamadılar bir çift gözün neden ağladığını..
Neden ağladığını;
Gökyüzünün yıldızsız gecelerde.
Sabır taşına inat....
Dayan yüreğim!
Anlayacaklar tükendikten sonra..
Seni de.
Leyla Altınbaşak Kayan
Ben Olmasam
Sana değer verdiğim için değerlisin.
Sevildiğini hissediyorsan eğer,
Ben sevmeyi bildiğim içindir.
Uzaklığın ne anlama geldiğinide biliyorum.
Onun için yaşıyorum ayrılıkları.
Yüreğimde duygu taşıdığım için..seni özlüyorum.
Şimdi bütün değerleri, sevgileri
Uzaklık..ayrılık ve özlemleri
Ve seni çıkarırsam duygularımdan..
Ait olduğun yere bırakırsam yüreğimden.
Ne değerli,
Ne sevilen
Nede ayrılıklarda özlenen olursun.
Düşün bir..ben olmasam
Geriye ne kalır ki senden.
Leyla Altınbaşak Kayan
Benim Sevgim
Uçsuz bucaksız gökyüzüdür sevmek..
Sonsuzluğunu görerek ve bilerek.
Dokunamadığımızdır;
Aldığımız nefes kadar gerçek.
Atan yüreğimizdir varolduğumuzca,
Benim sevgim bir kır çiçeği kadar sade ve renkli..
Bir kelebeğin kanatlarında gizli masumiyeti
Ruhumun derinliklerinde..
Toprağa kök salan ulu bir çınar kadar heybetli.
Kimse dokunmasın,
Kimse incitmesin diye
Taa en derinlere gömdüm sessizce.
Kimseden karşılık beklediğim yok sevgiye dair,
O benim;
Gören gözüm, tutan elim, konuşamadığım sözümdür
O benim çarpan kalbim
O benim gerçek özümdür..
Sevilmesem, özlenmesem....
Hiç bilinmesede varlığım,
Ben sevdiğim kadar insanım.
Leyla Altınbaşak Kayan
Bilmeden Gidersem
Senin şehrinde ayaz varmış kar varmış..
Üşütürmüş insanları.
Benim doğduğum şehre gel! ..
Üşüdüğünü bilmeden üşürsün,
Yavaş yavaş içine işler,
Nemlidir benim şehrim.
Islak yürekler gibi..
Hele bir de sahilindeysen;
Çürür eşyaların bile..
Pas tutar kederinden.
Bu yüzdendir belki, içimdeki
Çürümüşlüğün acı kokusu.
Yüreğim pas tutmuş..
Kış sahilleri gibi ıssız.
Bundanmıdır terkedilmişliğim? ..
Dokunamayışları kimselerin.
Baharında, yazında gel! ..
Yol boyu beyaz gelinciklerim,
Karşılasın benim yerime.
Portakal çiçeklerinin kokusunda hisset..
Seni özlediğimi.
Görebildiğince bak şehre..
Bu evlerden hangisinde....
Elleri yüzünde nemli yüreğiyle,
Paslı sevdasıyla çürümeye terkedilen....
Hadi bul! ..bulabilirsen
Senin gelmeni beklerken..
Gecikmiş bir zamandan..
Başka bir zamana geçmişsem bilmeden.
Yani! ..öldüğümü bile anlamamışsam eğer....
Yinede bul beni!
Geç kaldığını bilsende gel....
Gel ki;
Bu şehrin üzerinden.............
Seni bekleyen hayalim gülümsesin.
Senin yokluğunu özlerken..
Kendi yokluğundan habersiz....
Gittiğini bilmesin....
Hayalim hala seni bekliyor olacak
Bilesin..........
Leyla Altınbaşak Kayan
Bir Ses Ver
Gel! ..yıkılsın duvarlarım,
Seslenişim öyle yürekten ki;
Duy! ..
Hadi! .. can senin
Al! ..sevsende sevmesende.
Nasıl çığlık çığlıkken haykırışım
Gör! ..aç gözlerini
Karşındayım..bekliyorum
Sev de! ..duvarlar yıkılsın.
Ses ver..bileyim
Gel! ..dediğini.
Sar da istersen öldür..
Varlığının gücü yıksın duvarlarımı....
Pişmanım! ..anla
Nasıl bağır çağır..
İsyanım yokluğuna.
Gel! ..al, seninim
Sevsen de sevmesen de.
Ses ver! ..duyayım
Ya da habersizce..öylece
Yık! ..duvarlarımı;
Sessizliğin içinden hayata bağırayım.
Gel! ..ne olur..
Bir ses ver..sesine koşayım.
Küskünlüğüm..
Yalnızlığıma..sensizliğime olsun.
Hayata değil..
Konuş! ..
Gelmek ya da gel! ..demek....
Bu kadar zor olmasa gerek.
Leyla Altınbaşak Kayan
Bir Solgun Bahar
Bir solgun bahardı sevgim,
Bir günde bin yıllık acı çektim.
Birgün gelecek hayatın sonu....
Ne ağlayan göz,ne bir hıçkırık kalacak sana.
Anlayamazsın;
Bir umutsuzun ne çektiğini, sormadan ona.
Bir gün ölümü beklediğin an.
Çevrende herşey bir bir solarken,
Sararan yapraklar tek tek düşerken.
Ağacın meyvesine, çiçeğin renklisine
Özlem duyarsan..
Anla o zaman neden ağladığımı.
Ve bilki; çok acı hasretle ölmek.
Bir solgun baharı, bin yıl yaşamak.
Bir ağacın kuruyan son dalı olmak.
Leyla Altınbaşak Kayan
Çığlık
Bugün bir başka yanıyor içim..
Canım yanıyor darmadağınım.
Çağlayanlar gibi coşuyor göz pınarlarım
Susuz kalmış yüreğim..iyice ıslak.
Ve ben gülümsüyorum çığlık çığlığa....
Etrafımda birileri var biliyorum..
Ya ben onları göremiyorum..
Ya da onlar beni duyamıyorlar.
Acılarım öyle şeffaf..
Ruhum öylesine ince ve kırılgan ki;
Parmak uçlarıyla değseler dağılacağım.
Ağlayacağım dokunsalar....susuyorum.
Ve ben gülümseyerek çığlık çığlığa..
Hayattan uzaklaşıyorum giderek.
Bir uçurumun kenarından seyrediyorum hayatımı....
Hepinize el sallıyorum 'gülümseyerek.
Leyla Altınbaşak Kayan
Çığlık
Bugün bir başka yanıyor içim..
Canım yanıyor darmadağınım.
Çağlayanlar gibi coşuyor göz pınarlarım
Susuz kalmış yüreğim..iyice ıslak.
Ve ben gülümsüyorum çığlık çığlığa....
Etrafımda birileri var biliyorum..
Ya ben onları göremiyorum..
Ya da onlar beni duyamıyorlar.
Acılarım öyle şeffaf..
Ruhum öylesine ince ve kırılgan ki;
Parmak uçlarıyla değseler dağılacağım.
Ağlayacağım dokunsalar....susuyorum.
Ve ben gülümseyerek çığlık çığlığa..
Hayattan uzaklaşıyorum giderek.
Bir uçurumun kenarından seyrediyorum hayatımı....
Hepinize el sallıyorum 'gülümseyerek.
Leyla Altınbaşak Kayan
Gel! .. Ya Da Ben Gideyim
Açılmış binbir umutla,
Bak çiçekler dallarında..
Renklerinin tümü daha
Solmadan gel!
Son yaprak kalmış hazanda,
Yeşilden dönmüş sarıya
O yaprak daha dalından,,
Kopmadan gel!
Saracak seni acılar..
Yürekte aşk derin kanar
Susuz kalıpta toprağa..
Düşmeden gel!
Bak hüzünlü bakışlara..
Baharlar dönmüş kışlara,
Derinden yakarışlara..
Kalbin son vuruşu hala,
Durmadan gel!
Pişmanlık yakarsa seni..
Kar etmez, döndürmez gideni
Doldurdum çoktan çilemi..
Yürekler ağlaşmadan gel!
Sormadan gel!
Kopmadan gel!
Hadi tut elimi;
Düşmeden gel!
Yok gelmeyeceksin! ..biliyorum.
Öyleyse bırak! ..beni hayat..
Gücüm kalmadı..azad et.
Ne olur! ..ben biteyim....
Ben Gideyim..............
Leyla Altınbaşak Kayan
Masum Sevgim
Ben tüm zamanların en masum sevgisiyim....
Rastlar mı bir dağın yamacında
Masum açan bir 'kır çiçeğine' yolun.
Dokundun mu hiç,mine çiçeğine yada menekşeye..
Kimi zaman rengarenktir sevgisi.
Ve bir papatyanın güzelliğinde....
Kimi zaman saflığın beyaz rengiyle.
Bazen bir kayanın sertliğinde yeşerir,
Bazen kayıp gitmeye hazır..
Bir toprağa düşüverir....
Yüreğin istemeden düştüğü,
Bir sevda gibi zamansız.
Hep vakitsizdir sevmelerim.
Çünkü nedensizdir beklentisizdir
Tüm çiçekler adına açarım yüreğimi....
Ben tüm zamanların en masum sevgisi,
En zamansız, en günahsız..
Hiç sevilmemiş 'sevgilisiyim'........
Leyla Altınbaşak Kayan
